Ik drink het zweet van je rug af berg,
je parelende zweet
doet mijn ogen tranen
ze stromen als de bergbeek van je rug
sijpelen mijn verdriet naar beneden
omhoog getorst gewicht
weegt niet zwaar meer in de wolken
De hemel zo nabij
dat ik op eieren loop
Prachtig !!! en ontroerend!