Altijd maar die schijn van vrolijkheid
die lieflijke naam
voor zo’n woest bestaan
Het recept voor een identiteitscrisis
Gelukkig is daar de mist
die wist, zijn ware aard
en hem in zijn waarde laat
Door hem het aanschijn van het donker te gunnen
Lekker onbereikbaar
Eenzaam hoog
Onbegrepen verwrongen verdrongen
Het leven is niet alleen maar zonneschijn
Anders zou het veel te makkelijk zijn
Hij verleent nu met verve
zijn cynische karakter
aan het feit
dat hij angstvallig zonlicht mijdt
P.S. De mens geeft bergen graag een naam
Helaas treft de toppen dan ook de blaam