Hardlopen op het Franse platteland is niet zonder gevaar. In de herfst vliegen de kogels van jagers je om je oren, in tijden van Corona ligt de politie in de bosjes te wachten om je te bekeuren en zo nu en dan moet je uitwijken voor een waakhond met een respectabele werkethos. Op een kilometer van mijn ouders woont een oude labrador. Als hij je op tijd hoort, neemt hij een sprint en komt vervaarlijk blaffend op je af gerend. Waarna hij zich voor je voeten op zijn rug werpt en zich volledig overgeeft aan liefkozingen.
Vanochtend dacht ik hoe mooi dit charme offensief eigenlijk is. Je laat de vreemdelingen weten dat je er bent en geeft je dan meteen over en zelfs helemaal bloot. Ik stel mij een oorlog met die strategie voor. De vijand overbluffen met liefde. De volgende keer als iemand ons terrein passeert doe ik hetzelfde. Wees welkom in ruil voor je ontwapenende liefde.
Heeft hij toch eerst de minder dapperen op de vlucht gejaagd.
Hahaha <3