Dit is Barry
Barry kijkt en luistert naar de vogels.
Barry kookt niet op een gasstel want je warmt de bergen toch niet op?
Barry heeft een hoofdtooi met een maansteen in het midden, het lijkt een beetje zijn derde alziende oog. Barry heeft één tand, of misschien twee, wilde haren en een pezig gespierd lichaam.
Barry woont in de Toulourenc, een kloof in de Drôme in Frankrijk. In een grot, of een kleine uitham in de rots legde hij zijn matras. Als het hard regent wordt hij nat. Maar dat maakt Barry niet uit.
Barry leeft praktisch zonder geld. Om iets te verdienen speelt hij soms gitaar in Mollans sur Ouvèze. De gitaar ligt dan op zijn schoot en hij bespeelt hem als een piano. Hem hanteren zoals het hoort vindt hij maar oncomfortabel. Als je hem vraagt wat je voor hem kan meenemen van de winkel zegt hij ‘wat je hart je ingeeft’.
In Oostenrijk kwam hij ter wereld, in de Alpen. Te vondeling gelegd en opgegroeid bij een boerenfamilie. Na vele omzwervingen, waaronder de transhumance met een gans, ezel en honden in zijn voetsporen arriveerde hij in Zuid Frankrijk waar hij een kleine tien jaar geleden zijn grot betrok. Vergezeld door zijn honden en katten, inmiddels uitgegroeid tot een groep van een aardige omvang.
Een eerbetoon aan de bijna vrije mens, een van de laatsten van Europa. Vaak zijn de mensen die je niet ziet het meest waardig opgemerkt te worden. Deze mens heeft niks nodig, is tevreden met het meest essentiële. Is onzichtbaar en gaat op in zijn omgeving. Ooit zal hij er niet meer zijn, verder getrokken naar een andere plaats, of een volgend leven. Maar de Toulourenc zal altijd zijn naam blijven fluisteren.