Er komt een tijd dat ik de wereld red. Als 6 jarige was mij de rol van engel toebedeeld in het kerststuk van de lagere school. Op het moment suprême begaf ik mij huilend van paniek achter de coulissen. Bij de aftiteling stond ik beduusd het applaus in ontvangst te nemen.
Soms voel ik mij als god
Ik zal je leven beteren
Maar ben nooit in staat het waar te maken
Ik ben een houvast zonder touw
Een ladder zonder sporten
Hijs iedereen in de boot
Die op het punt staat te verdrinken
Met land in zicht watertrappelen de drenkelingen
God het zij je vergeven
Goed doe je het toch nooit