Vaak word je als langdurig reiziger scheef aangekeken omdat mensen veronderstellen dat je een rijkaard bent. Hoe kun je anders zo lang niet werken? Tijdens onze 7 maanden durende fietstour werden Leander en ik gewaarschuwd onze ‘dure fietsjes’ maar goed op slot te zetten want ze zouden zomaar gestolen kunnen worden. Wel, onze premium fietsen waren een derdehands fixed gear racefiets met wat nieuwe onderdelen en een gekregen mountainbike van 25 jaar oud. We lieten dan ook regelmatig zonder enige zorgen onze fietsen onaf gesloten buiten bij de winkel staan. Degene die er (met alle kilo’s bagage en respectievelijk geen dan wel disfunctionele versnellingen) op weg kon rijden had ze verdiend en mocht ze houden.
Wat veel mensen niet beseffen is dat wij fulltime onderweg waren en geen huis meer hadden. Zodra je je vaste lasten uit je leven wegsnijdt, en dan met name de huur of hypotheek voor je woning, blijft er plotseling een hoop geld over. Als je daarnaast op eigen kracht reist, op de fiets of te voet, en genoegen neemt met buiten slapen in een tent, of zoals wij onder een tarp of in om het even welk soort leegstaande gebouwen, hoef je eigenlijk alleen nog maar je eten te bekostigen.
Dat outdoor spullen duur moeten zijn is ook een misvatting. Ja, premium outdoor gear maakt reizen zeker comfortabeler en gemakkelijker maar het is geen vereiste, zonder gaat het ook. Wij fietsten met onze fietsjes gemiddeld 50 km per dag, custom build toerfietsers soms 150. Maakt dat onze reis minder plezierig? Je zou ook kunnen zeggen dat het suboptimale materiaal ons dwong om meer tijd te nemen voor onze ervaringen. Leander liep de E4 op Kreta (lange afstandswandeling) op trailschoenen die, al bij vertrek, aan elkaar hingen van ellende. Het profiel was weg en zijn tenen staken door de gaten in de schoen. Verscheidene reparatieacties met gesmolten rubber en superlijm mochten niet baten. Desondanks liep hij er 500 km op zonder problemen. Zijn rugtas was er een van de Action, gekregen van mijn vader toen ze ons kwamen opzoeken op Kreta. De tas had een tientje gekost maar heeft het, wederom probleemloos, een dikke maand volgehouden, terwijl er zonder twijfel veel meer kilo’s in zaten dan de bedoeling was. Ook mijn trailschoenen vertoonden de sporen van intensief en lang gebruik, de neuzen waren bijna doorgescheurd. Naast de trailers had ik ook een paar sandalen bij me.
Ik bezit een paar degelijke, en ja, dure bergschoenen. Voorheen dacht ik deze bij minste of geringste gelegenheid nodig te hebben. Na een korte tour op die schoenen van drie dagen op Kreta, de Zaros kloof, deden mijn voeten echter behoorlijk veel pijn. De volgende keer dat we een paar dagen weggingen, probeerde ik het op mijn kapotte trailschoenen. De pijn was een stuk minder. De keer daarna nam ik alleen mijn sandalen mee. Sandalen waarover outdoorwinkels in Nederland zeiden dat het absoluut onmogelijk was die op ruig terrein te dragen.
Hoewel omlaag lopen niet ideaal is met die dingen, viel het wel op dat mijn voeten geen zweempje pijn deden, noch blaren hadden. Ik besloot dan ook de E4 te lopen op een combi van de kapotte trailers en sandalen. Het grootste deel heb ik de sandalen gedragen, ook de Psiloritis (hoogste berg van Kreta) omhoog. Ik had bij terugkomst nergens last van, de schoenen hadden echter wel geleden onder alle stekelige planten en scherpe rotsen die Kreta rijk is en waren nog afzichtelijker dan bij vertrek. Dat voordeel hebben bergschoenen dan weer wel: ze zijn onverwoestbaar. Maar op zo’n lange tocht verwoest ik toch liever mijn schoenen dan mijn voeten…
De conclusie? Ben je fit, heb je geen kinderen of andere bindende verantwoordelijkheden? Dan hoef je niet te wachten tot de perfecte omstandigheden of te sparen tot je een gigantisch bedrag op de bank hebt staan. Minimaliseer je levensbehoeften en uitgaven, neem genoegen met weinig, gebruik de materialen die je hebt en je inventiviteit en je eigen lijf. Wat je vaak daadwerkelijk tegenhoudt, is de angst om los te laten. Als je een baan hebt, is dat een reden om niet te gaan, want mogelijk verlies je je baan. Als je geen baan hebt, is dat een reden om niet te gaan, want je hebt geen geld. Als je echt wilt vertrekken, is de belangrijkste barrière je eigen hoofd dat je ingeeft dat je een hoop nodig hebt voordat je zo’n stap kunt maken. Afhankelijk van de hoeveelheid luxe die je wilt inleveren, kun je op reis (mits je op de fiets, te voet, of liftend gaat), leven van een kleine 2000 euro per jaar. Een bedrag dat je in Nederland, met een woning, in zo’n twee maanden er doorheen jaagt. En ja, de kans bestaat dat je zonder geld komt te zitten en dat het slecht met je afloopt maar bestaat die kans niet ook als je werkt en ontslagen wordt of getroffen wordt door een ziekte?
Inmiddels loop ik in ieder geval nog steeds rond, en bovendien zoveel mogelijk op sandalen.
Ben je geïnteresseerd in reviews van outdoor artikelen die langdurig uitgetest zijn onder extreme omstandigheden? Kijk dan op Leander Laugs website: https://builttolastreviews.com/